Van Frankrijk naar Nederland via de Maasvallei
Een milde wind geeft ons een steuntje in de rug op onze eerste fietskilometers op weg naar Nederland. We zijn gestart in Chaumont, nu een stukje langs de Marne, dan door het stille, glooiende landschap van Grand Est met z’n eindeloze goudgele korenvelden en slaperige dorpjes. Het ‘grote oosten’ van Frankrijk, prachtig en leeg.
In dit vriendelijk sluimerende landschap komt de grote basiliek voor Jeanne d’Arc, in haar geboorteplaats Domremy la Pucelle, misschien wel het beste tot zijn recht…
Op weg naar Verdun gaat het via de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog. De zon schijnt volop maar op deze kilometers is de schaduw van de Eerste Wereldoorlog voelbaar. Grote velden met duizenden witte kruisen. Elk kruis vertegenwoordigt een zoon, een vader, een broer, een vriend. Verder talloze monumenten, dorpen die zijn verwoest en al of niet weer opgebouwd. Het land van la Grande Guerre, met tienduizenden doden aan Duitse en Franse zijde bij zelfs de meest onbenullige heuveltjes. Zij aan zij liggen ze nu begraven in de Franse aarde. Het brengt in herinnering de uitspraak van de Britse filosoof en Nobelprijswinnaar Bertrand Russell: ‘War does not determine who is right, only who is left…’
De natuur trekt zich overigens nergens iets van aan en blijft kilometer na kilometer prachtig…
De
fietsroute door de Ardennen
loopt dicht langs de Maas waardoor we minder hoeven te klimmen dan de afgelopen dagen. De laatste Franse kilometers komen bij Givet in zicht. Door met klaprozen gevulde velden en via mooie paadjes verlaten we Frankrijk.
fietstocht langs de Maas
blijft afwisselend, verrassend en mooi…De volgende halte is Huy, bij de wielerliefhebbers bekend vanwege de muur van 19%. Nu we er toch zijn klimmen ook wij de pelgrimsroute via de Chemin des Chapelles naar de Notre-Dame de la Sarte op de top, veel wielerhistorie en bedevaartskapelletjes langs de kant van de weg. Leuk.
We zien de Maas vanaf Namen een beetje veranderen in een rivier met op veel plaatsen industrie.
De etappe in de richting van Luik is bij de Maasfietsers berucht om de vele vieze en vervallen industrie aan de oevers.
Het gedeelte van Huy naar Luik is inderdaad lelijk en tegelijkertijd ook interessant. De enorme kerncentrale van Tihange, talloze steengroeves, vervallen industrieterreinen, rokende fabriekspijpen, stoomwalsen, wegomleidingen, lelijkheid en verval. Gek genoeg wel voornamelijk over hele kleine (fiets)paadjes, steeds weer kruip-door-sluip-door. De voorsteden van Luik zijn vies en vervallen met overal rommel en graffiti. Via het centrum van Luik gaat het verder langs de Maas in de richting van Nederland.
Na de grens meteen de Enci-groeve, de Sint Pietersberg en Maastricht. Over de Sint-Servaasbrug staduitwaarts. De overgang naar het vlakke Nederlandse land verloopt vanuit Maastricht nog een beetje geleidelijk. Af en toe een heuveltje of een kleine glooiing. En ook Nederland is mooi, met kleine paadjes, mooie weidse uitzichten, leuke stadjes, oude gebouwen en veel charme. We peddelen, met een frisse blik op mooi Nederland, 80 kilometer noordwaarts, naar Roermond. Een gezellige stad met de nodige flair en de prachtige Sint-Christoffelkathedraal. Morgen de laatste fietskilometers…
Roermond ligt achter ons, de horizon ligt voor ons. De laatste dag, een stukje fietsen en een stuk treinen. Onder mooie Hollandse luchten gaat het verder noordwaarts. Nogal wat paadjes met knerpend grind vandaag, door sommigen verafschuwd maar zeker niet door ons, wij hebben eigenlijk altijd wel ‘sympathy for the gravel’.
Kilometer na kilometer dichterbij Venlo, het wisselpunt tussen fiets en trein. De laatste kilometers worden de laatste meters. En dan na 11 dagen, 807 fietskilometers, 5856 hoogtemeters, 23349 verbrande calorieën, 3 landen, 2 regenbuien, 0 lekke banden, en ontelbare mooie herinneringen, zit het er op. Terugblikken doen we in latere tijden vast nog wel een keer. Misschien bij een borrel, misschien met een sterk verhaal, misschien omdat we dan niet anders meer kunnen dan terugblikken. Voorlopig mogen we nog vooruitkijken, naar nieuwe paadjes, nieuwe kilometers en nieuwe horizonnen. Horizonnen die eerst fluisteren en later altijd weer roepen…
Klik hier voor meer foto’s en het hele verhaal.
Organisatorisch is de Maasroute niet voor iedereen de eenvoudigste:
Hoe kom je met fiets en al bij het startpunt?
Waar kun je overnachten en hoe deel je de fietskilometers in?
Op welke manier organiseer je na het fietsen het vervolg?
Enzovoort…
Via onderstaande link vind je meer informatie over de mogelijkheden:
Fietsen door de Maasvallei: organisatie en boekingsinformatie
Op zoek naar meer fietsinspiratie?
Meer korte fietsvakanties
Weekendje weg op de fiets
Meer reisverhalen en foto’s
